Zalantzarik gabe, aro berri batean murgilduta gaude, non aurreko eredu batzuek jada ez duten balio.
Errealitatea ikusteari uko egiteak ziklo-aldaketa bat moteldu besterik ez luke egingo. Lehenago edo beranduago, datorren krisialditik bizirik ateratzen diren hezkuntza-erakunde guztietara aldaketarako behar hori iritsiko da.Gugandik zer espero den zalantzan jartzea da kontua. Zer ekarpen egin diezaiekegun ikastola osatzen dutenei, gure inguruari eta gizarteari.Iraunkortasuna eta ongizate kolektiboa ahalbidetuko duen guztia eraikitzeko, eraldatzeko eta ekarpenak egiteko prest dauden herritarrak jasotzea espero duen gizarte bat osatzen dugu.
Mundu zalantzagarri eta aldakor honetan, nahitaez bete behar da gure ikasleak prestatzea kanpora irten eta beren kabuz moldatzeko.
Horretarako, hezkuntza-sisteman oinarritutako zenbait ikaskuntza-prozesu birpentsatu behar ditugu, gure ikuspegitik ez baitakigu interpretatzen inguruan gertatzen ari diren eta eraldaketa sakona eskatzen duten aldaketak.
Gure ikasleei egin diezaiekegun ekarpenik garrantzitsuena, galderaz betetako eta bistaratzea kostatzen zaigun etorkizunari begira prestatzeko, beren gaita-sun eta dimentsio pertsonalak garatzen laguntzea da, beren bizi-proiektu propioa eraiki dezaten. Ingurune aldakor eta ezustekoetara egokitzeko tresna pertsonalak eman behar dizkiegu.